Во тебе пронајдов
парче тага
во твоите раце
кристална светилка
од минатото.
Тешко е со мене да пловиш.
Можеби брегот
никогаш нема да го здогледаш
но, ке ги почуствуваш матните води
како мирно шетаат
по твоето тело.
Можеби ке пловиме по месечината оваа ноќ,
кога белиот лист
придружен со горчливиот ветер
ке одлета некаде.
Можеби ке го пронајдеш магичниот свет,
можеби ке талкаш низ рушевините,
можеби ке се расониш од пловидбата
и ке побегнеш некаде далеку од мене.
Ке останам само јас
придружен со матната вода
и сеќавање на твојот лик.
No comments:
Post a Comment