Ноќните белешки на лудакот.

Доколку не пишувам со денови во главата ми летаат рој неискажани мисли кои влегуваат една во друга и чувствувам дека го допирам врвот, се соживувам со моите луди богови кои ме водат кон правиот пат во ноќта, посакувам тоа лудило да е присутно секогаш длабоко во мене и насекаде околу мене, само тогаш би се чувствувал нормално.