Првата цигла, аут!

Планирам, да пишувам за своја душа. Не дека си ја хранам уметнички, туку, сакам да ми е полесно.
Ако каам работи кои многумина треба да ги знаат, треба да ги слушнат. Гајле ми е дали ќе им се зафати некоја мисла. Ама, треба да се каже.

Имаме ѕид. Безброј цигли.
Чуму ни е ѕидот? Мора да се (с)руши. Цигла по цигла.
Изместување! Нужно е. Барем за мене.

It's a hard time.
Strange days in strange ways.