Последниве 3-4 саати почнува се повеќе да ме влечи фотографска критика.Незнам дали е до тоа што нема доволно притисок водата во зградава или дека отепав пола вино сам, битно тоа ми преокупира мозокот.Се сеќавам на еден фазон во средно кога сакав да се запишам на Филозофски, Книжевност или некој друг секси факултет, за после откако ќе завршам факс да бидам критичар на уметнички дела.Или според Македонскиот толковен речник на фрази и зборови : гомнојадец со тапија или културно кажано: дипломиран конзумент на трици.
Со оглед на тоа што во Македонија се создава нешто (ваљда уметност е) онолку пати колку што Халиевата Комета се појавува на небото ја отфрлив таа опција.Па дури и да се смени тој тренд, не верувам дека во оваа наша партиска, прото фашистичка реалност би имало објективна или било каква критика.Луѓето престанаа да читаaт преводи на филмовите на телевизија(се е синхронизирано), камо критики."Пфф.Критика.Ој таму мести парно, нетуку сеи глупости" вели еден добар другар.
Нејсе, шо ми беше муабетот...
А да.Јас можеби нема да пишувам "oфицијални" критики, но сеуште држам критички став кон многу работи.Таа критичка парадигма го опфаќа дури кусурот што ми го враќа продавачката од маало, секое сабајле иако си имаме разработено кежуал чамче муабет ради куртоазија т.е демек се поштоваме на ниво редовен муштерија-продавач.
-О комши, добро утро (се смеј)
-Добро утро (кисела насмевка)
-Ладно времето од сабајле.Не се трпи више зимава. (а тек почнала)
-Богами...Родео Лајт имаш? (А тој пред мене шо беше зеде.Глуп еден.)
-Имам.Цигарче сабајлечки со кафенцето а?Како на факс?Девојчето арно? (не дека ме интересира..ама ај)
-Арно, се арно е.Ќе земам и лепче и нешто благо. (немам друга работа, тебе ќе ти кажам)
-Ако ако...(ми враќа кусур)
-(Чувстувам дека наместо железна 50ка ми подметна 10че, пребројувам набрзина, ќе и'ибам матер ако е така.Ок.Не ме зезнала.Таман е)Ај чао.
-Чааоо(вештачка насмевка)
Така драги мои читатели на девијант арт кои ве има малце и можеби веќе сте престанале да читате текстов, јас одржувам критичка кондиција.Покрај неа и параноичноста.Во поголемиот дел од животов ТОТАЛНО непотребни.Ама поарно така, него да бидам либерално-наивна свиња што ќе голта секаква помија и ќе си премолчува.
Последно шо ми падна на ум, покрај непотребниот муабет со мојата продавачка, на овој журнал запис се таговите на фотографиите, тие со име и презиме на фотографот, ДЕМЕК, као, нешто авторски права и интелектуален труд се заштитува. Јоцо Спасовски фотографи, Deep eye-фотографи.All rights reserved.Do not use my work without my permission.Драпај си Мишко клопотарците.
Прво таквите натписи, потписи и слично ја грдат фотографијата.Естетска дамка се.Колку да се транспарентни, колку да е ситен фонтот, колку да се скриени во некој ќош-тука се!
Второ.Создаваат илузија на лажна вредност на фотографијата.Нешто како блеф во покер.Демек ако има таков натпис, фотографијата има вредност и сега сите ќе се испотепаат од крадење за и тие да испаднат фраери.Не велам дека сите фотографии кои имаат натпис не вредат, велам дека многумина кои не ги бива се вадат со такви финти.Ама како шо вели Васко Тодоров a.k.a Тошо Малеро : Правиот фраер - никад не признава дека е фраер.Така нема да видиш tag на фотки од Аведон, Адамс, Бресон, Мекјури, Драган.За нив и за секој добар фотограф, фотографскиот израз т.е самата фотографија во комплет Е tag.И никој друг вистински кичмењак нема безсрамно да го кради за лична малодушна слава.
Трето.Малце философија.Што точно опфаќа таг-от?Што всушност значи Едикојси Фотографи на пр?На што се полага автентичноста и оригиналноста?На камерата произведена од некој друг, на филмот, на природата, субјектот, објектот...фотошопот со кој се едитира, светлината?I don't get it..Идејата, можеби?Да, сигурно е идејата.Ама и таа, философски гледано не може да биде оригинална и автентична.Зошто?Зошто идеите, концептите не ги СТВОРАМЕ ние, туку ги спроведуваме, канализираме во една форма или друга, кој покреативно, кој не.Идеите и концептите кои манипулираат, жонглираат итн со нешта кои веќе постојат.Тоа е друга тема за мрсење муда.Ок, признавам, се заебав самиот.Сепак постои одредена доза на личен печат и индивидуалност.Ама мое лично мислење е дека креативноста е благородна ствар и треба да биде поттикнувана кај сите, а не да се креваат "ѕидови" и "огради" кои ќе бидат предмет на идно куромерење и егоцентричност.Ебате елитистичките ставови.Да бидеме сите среќни во крајна линија шо сме роден со прсти па можиме да го стисниме шутерот.Хехе
Четврто.Постојат пософистицирани, повешти легални начини за спречување на нарушувања авторски права, ако веќе толку се милуваат ебените авторски права.Заверка на нотари, дигитално онеспособување, кодирање кое ќе спречи даунлод итн.Или воопшто фотките да не се објавуваат на нет каде би била можна "пиратерија".Како шо велеше еден мој асистент:Најдобра и најефективна заштита од несакана бременост е апстиненцијата.
Лакше се дише.No hard feelings boys and girls.Се е добронамерно кажано, во име на љубовта.Реториката можеби малце ми е груба, ама имам срце на бизон.Прајте шо ќе прајте, само на чименто не седите.
Така дечки, кулирајте вие сега, уживајте за празниците, речете им НЕ на дрогата и на авторските тагови.
Во следниот журнал, ако се погоди винцето ќе пишам за рамките на фотографиите и нивното значење во флората и фауната на Охридското Езеро.
Peace.Out.
--------
Превземено од журналот на профилот на девиантАрт
http://the-prozak.deviantart.com/
No comments:
Post a Comment