" Вие префинети литерати со таа ваша намирисана литература, со тоа ваше ебано кабинетско-лабораториско проучување на животот!Се во вашите романи и стихови е така мазно, чисто, во ракавици, а животот станува се поживотински и се повалкан.Има ли поголемо лицемерие од она на нашиот заеднички пријател, кого децата го учат на училиште, историчарите на литературата го цитираат во своите студии, а тој секоја вечер е пијан, ги дрпа чистачките за газ по ходниците, им дава пари само за едно дупење во клозет или во некоја празна канцеларија, ги уценува студентките, се лигави пред секоја пичка, а во своите стихови пее:
О, душо, невина и светла
каде што допирам се расте и пупи
Таквото лицемерие ќе ни ја ебе мајката.Зошто во секого од нас постојат двајца: еден оној, вистинскиот, и оној другиот кој целомудрено суди за луѓето, а подригнува пред децата и прди во семеен круг. "
Сок од простата - Јован Павловски
No comments:
Post a Comment